Psychoterapia dzieci w ujęciu psychodynamicznym to proces niwelowania trudności z jakimi boryka się dziecko w oparciu o zabawę z nim. Dziecięce gry służą w wyrażeniu na różne sposoby incydentów, które ono doświadczyło w rzeczywistości. Zabawa to też doświadczanie przyjemności przy okazji odgrywania trudnych emocjonalnie dla dziecka wątków i przeżyć. Tą aktywnością ono kieruje, jest przewodnikiem, ma na nią wpływ i kontrolę. Te aspekty zabawy dają niezwykłe możliwości psychoterapii dzieci. W obecności psychologa mały człowiek wchodzi w różne role, które nie są przez terapeutę oceniane i dają możliwość pełnej ekspresji, nieraz bardzo nieakceptowanych społecznie emocji. Daje to możliwość w bezpieczny sposób odreagowanie doświadczeń o bolesnej i przykrej naturze. Obserwowanie dziecka w zabawie daje dużą wartość dla rozumienia konkretnego dziecka, jego indywidualnego rozwoju, jego trudności i prób ich rozwiązania. Uczy ono nas traktowania zabawy jako przejawu psychologicznej sytuacji dziecka i może naprowadzić nas na trop odpowiedniej interwencji w dziecięce konflikty.
