Psychoterapia Młodzieży


psychoterapia młodzieży ŁódźOkres dorastania to okres dużych przemian w życiu psychicznym dziecka, który zapoczątkowany jest przez zmiany fizyczne. W tym okresie zmiany hormonalne prowadzą do wzrostu natężenia impulsów popędowych oraz zmian fizycznych. Po za zmianami psychofizycznymi dziecko przechodząc przez stadium kryzysu, odseparowuje się od swoich rodziców i kształtuje swoją własną osobowość. Aktywnie poszukuje pozarodzinnych kontaktów w nadziei na spełnienie pragnień i rozwiązania konfliktów, które w systemie rodzinnym nie mogą odnaleźć zaspokojenia.  Psychoterapia młodzieży bardzo często jest zainicjowana przez najbliższe osoby adolescenta, których gwałtowny bądź wycofany tryb życia doprowadził ich najbliższe środowisko na skraj bezradności i wytrzymałości psychicznej. Ci adolescenci sami często nie widzą problemu w sobie lub nie są w stanie zwrócić się o pomoc. To rodzina szuka niejednokrotnie różnych rodzajów rozwiązań trudnej dla nich sytuacji, gdyż pozostawiając  z problemem samej doświadcza silnego niepokoju, poczucia winy, złości i bezradności. Młody człowiek pojawiając się u psychologa jest niezwykle niepewny tego co się teraz stanie. Bardzo często chce kontaktu terapeutycznego, gdyż nie radzi sobie z ogromem emocji, zachowań czy wydarzeń, które pojawiają się w jego życiu, w nim samym. Zdarza się również, że adolescent od samego początku jawnie deklaruje niechęć do spotkania i nie chce współpracować z terapeutą. Jest to często pierwsza poza nastolatka, który występuje przeciwko światu reprezentowanego przez dorosłych i buntu przeciwko rodzicom. Model pracy w psychoterapii młodzieży musi zostać dostosowany do dojrzałości emocjonalnej dziecka i jego procesów poznawczych. Czas trwania terapii jest bardzo różnorodny i wynika z bezpośrednich celów terapeutycznych ustanowionych przez terapeutę w porozumieniu z adolescentem. Nie należy również zapominać o istotnej roli rodziców lub prawnych opiekunów nastolatka w procesie terapeutycznym. Nie biorą oni bezpośredniego udziału w spotkaniach, ale wyznaczając ramy terapii ustala się optymalny model współpracy z rodzicami pacjenta.